ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ

ΤΣΙΜΕΝΤΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ «ΤΙΤΑΝ A.E» ΠΑΤΡΑΣ

ΟΔΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ 20 – ΠΑΤΡΑ

____________________________________________________________

Αριθμ. Εγκρ. 681/75 Πρωτοδ. Πατρών – Καταχ. 429α/4.11.1977

FAX: 2610/931-796 – e-mail: tsimentas@gmail.com – www.tsimentas.com

Αριθ. Πρωτ.: 1186

Ημ/να: 25-06-2010

Τόνοι χαρτιού και μελάνης δαπανήθηκαν για να ερμηνευτεί το φαινόμενο του ανελέητου «πολέμου», μεταξύ των δυνάμεων του πλούτου και της εργασίας. Ιστορικά έχει αποδειχτεί πως όποτε οι δύο αυτές δυνάμεις συλλειτούργησαν, παρήγαν ευημερία, ανάπτυξη και εργασιακή ειρήνη. Αντίθετα, η εν διαστάσει λειτουργία τους προκαλεί οικονομικοκοινωνική σύγχυση, ανασφάλεια και ύφεση. Το πάντρεμα των πιο πάνω δυνάμεων σκάρωσε τον Τιτάνα που γνωρίζαμε. Η εργασία κάτω από τον «σεβασμό» και τις υποσχέσεις του νεόκοπου πλούτου προσέφερε αδιαμαρτύρητα ιδρώτα, αίμα και κόπο, προκειμένου να μετατραπεί το ελληνικό χώμα, σε ανάπτυξη και (εταιρικές) αξίες. Έτσι πλούτος, χώμα και εργαζόμενοι, στήνουν το «θαύμα» του Τιτάνα των δυο ηπείρων. Ο άρρηκτος δεσμός συνεργασίας και εμπιστοσύνης, διαρρηγνύεται μονομερώς με αφορμή την οικονομική «κρίση», καταβαραθρώνοντας τις άχρηστες αξίες και «μετοχοποιώντας» την από χρόνια κεκτημένη ανάπαυση και ασφάλεια των εργαζομένων, με παράπλευρη απώλεια την οικογενειακή τους ευρυθμία. Εν την γενέσει της η αντίρρηση των εργαζομένων στραγγαλίζεται, από τις «εξηγήσεις» ενός αποστεωμένου διεκπεραιωτικού  μονολόγου, που οδήγησε στην αδιαφορία. Δεν κατάφερε ούτε να πείσει, μα ούτε και να αποκτήσει την ισχύ (έστω) ενός επιφατικού διαλόγου. Ο συγκαλυμμένος εκφοβισμός των «στοιχείων» και η απροκάλυπτη απειλή της άστοχης «γκλίτσας του τσοπάνη» (που προσέβαλε και απαξίωσε θεσμούς και εργαζομένους), αναχαίτισε τον «επιθυμητό» διάλογο. Η δομημένη με απαξίωση αδιαλλαξία, οδήγησε την επόμενη μέρα τους νεότερους εργαζόμενους να αναζητήσουν μέσα από τις μικρές αγγελίες των εφημερίδων, μια καλύτερη τύχη και περισσότερο οικογενειακό χρόνο, τους παλαιότερους να μετρούν στα ροζιασμένα τους δάκτυλα τα χρόνια που απομένουν. Το αίσθημα της αδικίας βρίσκει πάντα τον τρόπο να εκφραστεί και όχι απαραίτητα τον αναμενόμενο ή την «πεπατημένη». Ο κατ’ ανάγκη «συμβιβασμός» δεν έχει καμία συγγένεια με την αυτόβουλη αποδοχή. Η απώλεια της εμπιστοσύνης λειτουργεί πάντα ως τροχοπέδη στην όποια εξέλιξη.

Τα θαύματα δεν επαναλαμβάνονται κατά παραγγελία, ούτε με εντολές εξασφαλίζεις την εμπιστοσύνη και την «πίστη».  Από το 30 μ.Χ έχει να θεραπευτεί τυφλός με λάσπη. Όταν τα μπαρουτοκαπνισμένα κανόνια του θωρηκτού «ΑΒΕΡΩΦ» τα υπηρετούσαν οι αξίες, ήταν το φόβητρο του τουρκικού στόλου. Σήμερα που στην ράχη του δεξιώνεται η απαξίωση, γελούν και τα ψάρια. Μόνο τιμώντας τα «κανόνια» σας γίνεστε το «φόβητρο» των ανταγωνιστών.., μην τα αχρηστεύετε..! Τι είναι ένα θωρηκτό χωρίς αξιόμαχα κανόνια, σε πιο βυθό «αναπαύεται» σήμερα ο αδιάλλακτος και υπερφίαλος εγωισμός του «ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ»;